Strefa czasowa i czas w Polsce

Na czas letni przechodzimy w ostatnią niedzielę marca, a powrót do czasu zimowego, zwanego także astronomicznym, odbywa się w pod koniec października. Po raz pierwszy przesunięto wskazówki zegarków o godzinę do przodu w 1917 roku. Później kilkakrotnie odwoływano i przywracano ten zwyczaj, a od 1977 roku stosuje się go nieprzerwanie. Zmiana na czas letni miała spowodować lepsze wykorzystanie światła dziennego i zwiększenie wydajności w pracy, a także oszczędności energetyczne. Latem Polacy przesuwają wskazówki swoich zegarków o godzinę do przodu (z godziny 2:00 na 3:00 w nocy), co powoduje, że w tym okresie nasz dzień się wydłuża, a w nocy śpimy krócej.

Stosowanie czasu letniego i związane z tym zmiany budzą wiele kontrowersji. Praktyka ta ma zarówno wady, jak i zalety. Kiedyś największym minusem była konieczność ręcznego przestawiania wszystkich zegarów i zegarków, dzisiaj w dobie smartfonów i innych urządzeń elektronicznych nie jest to już kłopotliwe, bo w nich godzina automatycznie aktualizuje się w nocy, a my możemy spokojnie spać. Dzisiaj główną wadą jest potrzeba przystosowania się do wcześniejszej pobudki, a to zazwyczaj zajmuje nam kilka dni. Niewątpliwą zaletą jest jednak możliwość spędzania większej ilości czasu na zewnątrz w promieniach wiosennego i letniego słońca. Z przejścia na czas zimowy cieszą się natomiast śpiochy i osoby lubiące długie jesienne i zimowe wieczory.

W Polsce zmiany czasu zimowego i letniego regulowane są rozporządzeniem premiera, czyli Prezesa Rady Ministrów. Jest ono wydawane co roku. Rozróżnienie na czas zimowy i letni stosuje się w około 70 krajach na całym świecie.